قرص درمان بیش فعالی پرکتیسا 100عددی

توضیحات

اين دارو براي درمان فعاليت‌ مفرط (hyperactivity) و درمان علائم ناركولپسي بكار مي‌رود. همچنين از آن براي درمان اختلالات افسردگي در بيماراني استفاده مي‌شود كه بيمار‌ي‌هاي جسمي آنان اجازه مصرف ضد افسردگي‌هاي متداول را نمي‌دهد.

RACTISA هیدروکلراید

​تعریف

​PRACTISA یک محرک خفیف سیستم عصبی مرکزی (‏CNS) ‏است که به صورت قرص‌های ۱۰ میلی‌گرمی برای تجویز خوراکی در دسترس است. PRACTISA متیل α – فنیل -۲ – پایپریدین استات هیدروکلراید است.

فارماکولوژی بالینی

فارماکودینامیک

PRACTISA یک محرک خفیف سیستم عصبی مرکزی است.

​طرز کار آن در انسان به طور کامل درک نشده است، اما PRACTISAاحتمالا سیستم برانگیختگی ساقه مغز و قشر مغز را فعال می‌کند تا اثر محرک خود را ایجاد کند.

فارماکوکینتیک

​ دسترسی زیستی نسبی قرص PRACTISA، که با دفع متابولیت اصلی PRACTISA ادرار)‏α – فنیل -۲ – پیپریدین استیک اسید( ‏اندازه‌گیری می شود، ۱۰۵ % (‏۴۹ % -۱۶۸ %)‏ در کودکان و ۱۰۱ % (‏۸۵ % -۱۵۲ %) ‏در بزرگسالان بود. زمان اوج در کودکان ۱.۹ ساعت (‏۰.۳ – ۴.۴ ساعت)‏ بود.

موارد مصرف

​اختلالات توجه، نارکولپسی

​نقص‌های توجه (‏که قبلا به عنوان حداقل نقص عملکرد مغز در کودکان شناخته می‌شد)‏. اصطلاحات دیگری که برای توصیف سندرم رفتاری زیر مورد استفاده قرار می‌گیرند عبارتند از: سندرم کودک هایپرکنتیک، آسیب مغزی حداقلی، نقص عملکرد مغزی حداقل، نقص عملکرد مغزی مینور. ​

PRACTISA به عنوان بخش جدایی ناپذیری از یک برنامه درمانی کلی شناخته می‌شود که معمولا شامل سایر اقدامات درمانی (‏روانی، آموزشی، اجتماعی) ‏برای القای یک اثر پایدار کننده در کودکانی مبتلا به یک سندرم رفتاری که با نشانه‌های نامناسب رشدی زیر مشخص می‌شوند، می باشد: حواس‌پرتی متوسط تا شدید، کم توجهی، بیش‌فعالی، ناتوانی هیجانی و تکانشگری. تشخیص این سندروم نباید با قطعیت انجام شود زیرا علائم تعریف شده می توانند منشا واحد دیگری داشته باشند. نشانه‌های عصبی غیر موضعی (‏نرم)‏، ناتوانی در یادگیری، و EEG غیرطبیعی ممکن است وجود داشته باشند یا نداشته باشند، و تشخیص اختلال عملکرد سیستم عصبی مرکزی ممکن است ضروری باشد یا نباشد. ​

نکات تشخیصی ویژه

​اتیولوژی خاص این سندروم ناشناخته است و هیچ تست تشخیصی واحدی وجود ندارد. تشخیص کافی نه تنها نیازمند استفاده از منابع پزشکی، بلکه نیازمند منابع روانی، آموزشی، و اجتماعی خاص است. ​

ویژگی‌هایی که معمولا گزارش می‌شوند عبارتند از: سابقه کم توجهی مزمن، حواس‌پرتی، سستی هیجانی، تکانشگری، و بیش‌فعالی متوسط تا شدید؛ علائم عصبی جزئی و EEG غیر معمول. یادگیری ممکن است دچار اختلال باشد یا نباشد. تشخیص باید براساس سابقه کامل و ارزیابی کودک و نه صرفا براساس حضور ۱ یا چند مورد از این ویژگی‌ها باشد. ​

درمان دارویی برای همه کودکان مبتلا به این سندرم توصیه نمی‌شود. محرک‌ها برای استفاده در کودکی که علائم ثانویه به عوامل محیطی و / یا اختلالات روانی اولیه از جمله روان‌پریشی را نشان می‌دهد، در نظر گرفته نشده اند. در نظر گرفتن آموزشی مناسب و مداخله روانی – اجتماعی به طور کلی ضروری است. ​​ زمانی که اقدامات درمانی به تنهایی کافی نباشند، تصمیم برای تجویز داروی محرک به ارزیابی پزشک از زمان و شدت علائم کودک بستگی خواهد داشت. ​

موارد منع مصرف

​اضطراب، تنش و بی‌قراری مداوم، موارد منع مصرف PRACTISA هستند، زیرا این دارو ممکن است این علائم را تشدید کند. PRACTISA همچنین در بیمارانی که به دارو بسیار حساس هستند، در بیماران مبتلا به گلوکوم، و در بیماران مبتلا به اختلالات حرکتی یا سابقه خانوادگی یا تشخیص سندروم تورت منع مصرف دارد. ​

PRACTISA در طول درمان با مهار کننده‌های مونوآمین اکسیداز و حداقل ۱۴ روز پس از قطع مهار کننده مونوآمین اکسیداز منع مصرف دارد. ​

اخطار